Inne
Uzdatnianie skażonej gleby
Do skażenia gleby dochodzi na skutek obecności wysokich stężeń związków organicznych i nieorganicznych, co jest zwykle skutkiem rozszczelnienia podziemnych zbiorników magazynowych, stosowania pestycydów, wylewania oleju i paliw, wypłukiwania odpadów z wysypisk lub bezpośredniego odprowadzania odpadów przemysłowych do gleby. Najczęściej spotykanymi chemikaliami są węglowodory ropopochodne, rozpuszczalniki, pestycydy, ołów i inne metale ciężkie. Obawy w zakresie zanieczyszczenia gleby dotyczą przede wszystkim potencjalnego zagrożenia dla zdrowia człowieka, zarówno wynikającego z bezpośredniego kontaktu, jak i wtórnego skażenia zasobów wodnych.
Oczyszczanie skażonych gleb obejmuje różne techniki, od prostych procesów biologicznych po zaawansowaną technologię inżynieryjną. Proces oczyszczania zależy od konkretnego skażenia (lub klasy zanieczyszczenia) i miejsca. Odczynniki na bazie wapna mają wiele zalet przy oczyszczaniu docelowych zanieczyszczeń w skażonych glebach.
Kwaśne wody kopalniane
Na skutek biokatalizowanej oksydacji pirytu zwykle dochodzi do powstawania kwaśnych wód kopalnianych. Dzieje się tak, gdy skała zawierająca piryt jest narażona na połączone działanie wody i tlenu z powietrza. Oksydacja pirytu prowadzi do powstawania kwasu siarkowego rozpuszczającego wiele toksycznych metali, które z kolei zanieczyszczają wody gruntowe, rzeki, jeziora i oceany. W takich sytuacjach najważniejszym stosowanym odczynnikiem jest wapno. Grupa Lhoist ma doświadczenie w oczyszczaniu jezior, czynnych kopalni oraz opuszczonych terenów kopalnianych.
Obieg wody w zakładach celulozowo-papierniczych
Wapno ma wiele zastosowań w przemyśle celulozowo-papierniczym, na przykład w procesie optymalizacji obiegu wody. Papier i tektura z recyklingu powstają z odzyskanej makulatury. Zawiera ona środki klejące, kleje, farbę drukarską i inne zanieczyszczenia, które stanowią wyzwanie w procesie produkcji papieru. Zanieczyszczenia w papierze makulaturowym w wyniku rozwoju biofilmu przyczyniają się do rozwoju drobnoustrojów, powodując szkodliwe odory i tzw. „biofouling”. Wapno stosuje się jako środek do kontroli pH w celu optymalizacji stosowania biocydów do monitorowania rozwoju drobnoustrojów.