Hoe berekent u uw koolstofvoetafdruk volgens het Protocol inzake broeikasgassen (GHG-protocol)?

In de wereld van vandaag is het begrijpen en beheren van de eigen koolstofvoetafdruk van cruciaal belang voor bedrijven die duurzaamheidsdoelen willen bereiken.  

Naarmate het wereldwijde bewustzijn van milieukwesties blijft toenemen, erkennen bedrijven de noodzaak om duurzame praktijken aan te nemen. Door hun koolstofuitstoot effectief te monitoren en te verminderen, dragen bedrijven bij aan de voortdurende inspanningen om de klimaatverandering aan te pakken. 

Broeikasgassen (BKG) vormen een groep gassen die bijdragen aan de opwarming van de aarde en de klimaatverandering. Er zijn zeven gassen die onder het GHG-protocol vallen: koolstofdioxide (CO₂), methaan (CH₄), distikstofoxide (N2O), fluorkoolwaterstoffen (HFK's), perfluorkoolstoffen (PFK's), zwavelhexafluoride (SF₆) en stikstoftrifluoride (NF₃). 

De uitstoot van broeikasgassen wordt berekend als CO₂-equivalent (CO₂e) met behulp van het relevante opwarmingspotentieel op 100 jaar (GWP100). 

1. De Corporate Carbon Footprint (CCF) omvat alle broeikasgasemissies van een bedrijf op basis van een bepaalde periode. 
2. De Product Carbon Footprint (PCF) verwijst naar alle broeikasgasemissies van een bepaald product gedurende zijn levenscyclus.

De koolstofvoetafdruk van het product moet altijd worden gekoppeld aan een scope of limiet, waarbij de meest voorkomende de volgende is:  

• Cradle-to-gate: meestal gebruikt voor business-to-business (B2B) producten. Dit meet de totale uitstoot van broeikasgassen vanaf de winning van grondstoffen tot aan de fabricage van de producten, tot aan de fabriekspoort (d.w.z. voordat ze naar de klanten worden getransporteerd). 
• Cradle-to-grave: meestal gebruikt voor business-to-consumer (B2C) producten. Dit meet de totale uitstoot van broeikasgassen vanaf de winning van grondstoffen tot de productie, distributie, het gebruik en uiteindelijk de verwijdering van producten. 

 

Het GHG-protocol bevat normen en richtlijnen voor het meten en rapporteren van BKG-emissies voor bedrijven, overheden en andere organisaties. Het werd ontwikkeld door het World Resources Institute (WRI) en de World Business Council for Sustainable Development (WBCSD). 

Het GHG-protocol verdeelt de uitstoot van een bedrijf in drie categorieën: 

• Scope 1: Directe BKG-emissies afkomstig van bronnen die eigendom zijn van of gecontroleerd worden door het bedrijf. Met name van bedrijfsfaciliteiten en bedrijfsvoertuigen. 
• Scope 2: Energiegerelateerde indirecte BKG-emissies afkomstig van de productie van aangekochte elektriciteit, stoom, verwarming en koeling.  
• Scope 3: Andere indirecte BKG-emissies uit bronnen die niet in het bezit zijn van of gecontroleerd worden door het bedrijf. Scope 3 is onderverdeeld in twee categorieën:  
  • Upstream activiteiten omvatten aangekochte goederen en diensten, kapitaalgoederen, brandstof- en energiegerelateerde activiteiten, upstream transport en distributie, afval gegenereerd bij activiteiten, zakenreizen, woon-werkverkeer van werknemers en geleasede activa.  
  • Downstream activiteiten omvatten het stroomafwaartse transport en de distributie, de verwerking, het gebruik en de behandeling aan het einde van de levensduur van verkochte producten, geleasede activa, franchises en investeringen. 

Door het GHG-protocol toe te passen, kunnen bedrijven nauwkeurige BKG-inventarissen opstellen, belangrijke gebieden voor emissiereductie identificeren en strategieën ontwikkelen om duurzaamheidsdoelstellingen te bereiken. 

Voor bedrijven zoals Lhoist, die actief zijn in de kalk-, dolime- en mineralenindustrie, is het berekenen van hun koolstofvoetafdruk een essentiële stap om hun milieu-impact te verminderen en duurzame praktijken te bevorderen. 

 

Wat doet Lhoist om zijn koolstofvoetafdruk te verkleinen?    

Bij Lhoist zetten we ons in voor duurzaamheid, en werken we actief aan verschillende initiatieven om de koolstofvoetafdruk van Lhoist te verkleinen. De eerste is brandstofflexibiliteit en efficiëntie. Waar mogelijk richt Lhoist zich op het gebruik van hernieuwbare brandstoffen, de overgang naar biomassa en het upgraden van installaties en ovens om efficiënter te zijn. Dit helpt de CO₂ -uitstoot door brandstofverbranding te verlagen, en ondersteunt de decarbonisatie-inspanningen van Lhoist. 

Het inkopen van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen is een andere prioriteit in het traject van Lhoist om de uitstoot te verminderen. Daarnaast worden er op verschillende productielocaties van Lhoist projecten ontwikkeld zoals fotovoltaïsche parken. 

Lhoist werkt ook aan een verscheidenheid van projecten voor koolstofopvang, -gebruik en -opslag (CCUS) om de CO₂-voetafdruk van Lhoist de komende jaren te verkleinen. 

_{Source: https://ghgprotocol.org/}